شبکه ما

کوسه یا کوسه‌ماهی، یکی از آبزیان نسبتاً بزرگ است. اقیانوس‌ها بیش از ۲۰ هزار گونه از ماهیها را در خود جای داده‌اند که از این تعداد نزدیک به 385 گونه، کوسه هستند. مدت‌ها پیش از به وجود آمدن دایناسورها، کوسه‌ها فرمانروای آب‌ها بودند. آنها نخستین بار بیش از ۴۰۰ میلیون سال پیش شکل گرفتند و در ۱۰۰ میلیون سال اخیر به ندرت دستخوش تغییر و دگرگونی شده‌اند. امروزه کمتر گونه‌ای از موجودات کرهٔ زمین چنین احترام و ترسی را بر می‌انگیزد.

این شکارچیان حیرت‌انگیز با خوردن موجودات ضعیف و زخمی، در بالای چرخه غذایی دریایی قرار می‌گیرند. آنها با این کار به حفظ تعادل در سیستم طبیعت کمک می‌کنند.از معروفترین کوسه‌ها می‌توان به کوسه بزرگ سفید، کوسه ببری و کوسه سرچکشی اشاره کرد.

کوسه‌ ها دستگاه هایی هستند که برای شکار تنظیم شده‌اند. آنها که متکی به حس شنوایی ویژه اشان برای گرفتن شکار هستند، می‌توانند لرزش صدا را در فاصله‌ای بیش از ۳،۰۰۰ پا تشخیص دهند. کوسه‌ها به ویژه به لرزشهای با بسامد پایین که از سوی شکار پخش می‌شوند، حساسند. لرزش صدای بلندگوها که مانند صدای ماهی زخمی است، کوسه‌ها را به حالت دیوانگی و از خود بیخودشدگی می‌برد. هرچه که کوسه به شکار نزدیک‌تر می‌شود، حس بویایی‌اش بیشتر به کار می‌افتد. کوسه‌ها می‌توانند یک قطرهٔ خون را در ۲۵ گالن آب تشخیص دهند

آب، درون سوراخ‌های بینی کوسه‌ ها که در بخش زیرین حلزونی شکل قرار گرفته است جاری می‌شود. همچنین کوسه‌ها منافذی کوچک برای جذب سیگنال‌های الکتریکی، که در هنگام حرکت جانوران ایجاد می‌شود، دارند. این منفذها مانند یک حس اضافی می‌مانند که به کوسه‌ها در یافتن شکار یاری می‌رساند، حتی اگر این موجود در زیر شن‌ها پنهان شده باشد.همچنین دارای یک بخشی به نام آمپول لورنزینی نیز هستند که یک سیستم حسی بسیار قوی محسوب می‌شود که در بخش پشتی و زیرین پوزه جانور قرار می‌گیرد

پنگوئن (راسته پنگوئن‌سانان، تیره پنگوئنیان) پرندگان بی‌پروازی از راسته گُوِه‌سانان (Sphenisciformes) از خانواده گُوگان (Spheniscidae) که از ماهی‌ها تغذیه می‌کنند آن‌ها بال‌های کلفتی دارند که به عنوان باله شنا از آن بهره می‌گیرند. پنگوئنها در جاهای سردسیر نیمگردی پایینی زمین زیست می‌کنند.

نام راسته و خانواده آن‌ها نمایانگر شکل گوه‌ای بدن آن‌ها است.

نام پنگوئن در واقع نام ماهی‌گیرک بزرگ پرنده‌ای بومی اقیانوس منجمد شمالی که شباهت ظاهری زیادی به پنگوئن‌ها داشت و در قرن نوزدهم منقرض شد. زمانی که ملوانها به اقیانوس منجمد جنوبی رسیدند همین نام را به پرندگان آنجا دادند که قادر به پرواز نبودند.

آن‌ها در فصل زمستان قطب جنوب تخم‌گذاری می‌کنند و هر دو جفت نر و ماده در نگهداری از تخم و جوجه به هم یاری می‌رسانند. پنگوئن‌های امپراتور به صورت فصلی تک‌همسر هستند و بیشتر آن‌ها در سال‌های بعد به سراغ زوج‌های جدید می‌روند. عمر متوسط این پنگوئن‌ها ۲۰ سال است؛ هر چند مشاهدات نشان داده‌است که برخی از آن‌ها ممکن است تا ۵۰ سال هم عمر کنند. به تازگی بقای این جانوران در طبیعت در معرض تهدید گرمایش جهانی قرار گرفته و تخمین زده می‌شود که تا پایان سده ۲۱ میلادی تعدادشان به شدت کاهش پیدا کند.

رده‌بندی

تیره گُوگان – پنگوئن‌ های نوین

پنگوئن‌های بی‌بال - Aptenodytes

پنگوئن پادشاه، Aptenodytes patagonicus

پنگوئن امپراتور، Aptenodytes forsteri

پنگوئن‌های منقاردراز – Pygoscelis

پنگوئن آدلی، Pygoscelis adeliae

پنگوئن ریش‌خطی، Pygoscelis antarctica

پنگوئن جنتو، Pygoscelis papua

پنگوئن‌های کاکل‌دار کوچک – Eudyptula

پنگوئن کوچک، Eudyptula minor

پنگوئن باله‌سفید، Eudyptula albosignata

پنگوئن‌های گوه‌ای – Spheniscus

پنگوئن ماژلان، Spheniscus magellanicus

پنگوئن هومبولت، Spheniscus humboldti

پنگوئن گالاپاگوس، Spheniscus mendiculus

پنگوئن آفریقایی، Spheniscus demersus

پنگوئن‌های چشم‌زرد – Megadyptes

پنگوئن چشم‌زرد، Megadyptes antipodes

پنگوئن وایتاها، Megadyptes waitaha (منقرض)

پنگوئن‌های کاکل‌دار – Eudyptes

پنگوئن فیوردلند، Eudyptes pachyrynchus

پنگوئن کاکل‌سیمی، Eudyptes robustus

پنگوئن راست‌کاکل، Eudyptes sclateri

پنگوئن صخره‌پر غربی، Eudyptes chrysocome

پنگوئن صخره‌پر شرقی، Eudyptes filholi

پنگوئن صخره‌پر شمالی، Eudyptes moseleyi

پنگوئن سلطنتی، Eudyptes schlegeli (مورد مناقشه)

پنگوئن ماکارونی، Eudyptes chrysolophus

پنگوئن جزایر چتهم، Eudyptes chathamensis (منقرض)

شیردریایی پستانداری است که در دریا زندگی می کند.اما برای به دنیاآوردن بچه های خود ساحل می آید. شیرهای دریایی در اقیانوس آرام واقیانوس اطلس زندگی می کنند.آن ها روی خشکی سریع تر از انسان حرکت می کنند و در دریا هم می توانند با سرعت چهل کیلومتر در ساعت شنا میکنند خانواده شیردریایی شیردریایی نر در خشکی قلمرویی برای خودشان معین می کنند سپس سعی می کنند جانور ماده را به قلمرو خود بکشانند. شیردریایی ماده هر بار یک بچه به دنیا می آورد و تا شش ماهگی به او شیر می دهد. در این سن بچه ی شیر دریایی آن قدر بزرگ می شود که بتواند غذای خود را شکارکند

باور عموم بر این است که شیر دریایی ژاپنی با شکوه، که از نژادZalophus Japonicus است، در حال منقرض شدن است. تفاوت‌های رفتاری و برتری زیستگاه این موجود در مقایسه با شیر دریایی کالیفرنیا، تا دهه‌ی پنجاه مورد بحث دانشمندان بوده است. با این وجود، نمونه‌های خشک شده از این جانور، هم چنان، توریست‌ها را به موزه‌های مختص تاریخ طبیعی و اکوتوریسم، جذب می‌کند.

شیر دریایی ژاپنی

تا سال 2003، این طور قلمداد می‌شد که شیر دریایی ژاپنی ارتباطی با شیر دریایی کالیفرنیایی داشته باشد. زیست شناسان دریایی این نژاد را با عنوان Zalophus californianus japonicas طبقه بندی می‌کردند. با این حال، با توجه به اصولی که متخصصان طبقه بندی در رابطه با تفاوت‌ها و برتری‌های زیستگاه، تفاوت در ساختار شناسی،DNA، و الگوهای رفتاری انجام دادند، طبقه بندی مجدد اجتناب نا پذیر بود، و در نهایت با عنوان wollebaeki، به عنوان زیر گونه‌ای از نوع ژاپنی و کالیفرنیایی دسته بندی شد. شیر دریایی ژاپنی در مناطق ساحلی مجمع الجزایر ژاپن، در حد واصل دریای ژاپن و مجمع الجزایر کره، زندگی می‌کند. این شیر دریایی اساساً در هر دو سمت اقیانوس آرام ساکن است، و از جزایر کوریل تا جنوب شبه جزیره‌ی کامچاتکا دیده شده است.

سفره‌ ماهی نوعی ماهی تخت از خانواده رامَک‌ماهیان (Myliobatidae) و وابسته به کوسه‌ها است. به سفره‌ماهی، دال‌ماهی هم گفته شده‌است. سفره‌ماهیان نتیجهٔ چرخه تکاملی کوسه‌ها هستند.

سفره ماهی‌ ها معمولاً در گروه‌های بزرگ و به صورت دسته جمعی زندگی می‌کنند.

استخوان بندی سفره ماهی‌ها از غضروف که ماده‌ای سخت ولی نرم‌تر از استخوان است تشکیل شده‌است.

Raja erinacea

مشهورترین و پر جمعیت‌ترین سفره ماهی دریای عمان است و دارای ظاهری کایت مانند و دمی طویل است.

به علت اینکه ظاهری مثلث مانند دارد به این اسم مشهور شده‌است.

Myliobatis

نوعی سفره ماهی عظیم با باله‌های سینه‌ای بسیار قوی که دارای برجستگی‌ها و فرو رفتگی‌های متعددی است. ضرباتی که توسط باله‌های این ماهی به سایر ماهی‌ها وارد می‌شود باعث زخمی شدن شدید طعمه شده و شکار آنها را راحت می‌کند. این نمونه به خون‌آشام دریا مشهور است.

Manta

این ماهی که به خاطر شاخکهایش چرتنه هم خوانده می‌شود بزرگترین نوع سفره ماهی‌ها می‌باشد این گروه از ماهیها از گروه‌های خیلی نزدیک به کوسه‌ها می‌باشند علیرغم اندازه آن این ماهی یک شکارچی خطرناک نیست او به آرامی در مسیر دریای باز شنا می‌کند و باله‌های بزرگ خود را به آرامی به یگدیکر می‌زند و با استفاده از شاخکهای جلویی خود پلانگتونها و موجودات ریز دریایی را به درون دهان بزرگ خود هدایت می‌کند.

Rhinobatus

پوزهٔ جانور طویل و عضوی منقار مانند را بوجود آورده و بالهٔ پشتی به چندین قسمت تقسیم و هر قسمت به یک خار مبدل شده‌است. با توجه به شکل ظاهری به گیتار ماهی هم مشهور است.

Torpedo

این ماهی قادر است برق قوی تولید کند و توسط آن طعمه‌هایش را فلج می‌کند.

اره‌ماهی خانواده ای از ماهی‌های غضروفی است که معمولاً به خاطر دماغ بسیار بلندشان به این نام شناخته می‌شوند و گاهی تا ۷ متر (۲۳ فوت) رشد می‌کنند.

این اره ماهی‌ ها نباید با اره کوسه‌ها که ظاهری مشابه دارند اشتباه شوند. این ماهی‌ها در خلیج فارس و دریای عمان زندگی می‌کنند و کبد آنها دارای مقدار زیادی چربی است که باعث می‌شود شکار آن‌ها دارای ارزش اقتصادی باشد.

تمام گونه‌های این اره ماهی به طور بحرانی در خطر انقراض قرار دارند و در سیاهه IUCN به عنوان CR طبقه‌بندی می‌شوند

دانشمندان دریافتند که ویژگی‌های بازسازی غیرمعمول در نیزه شمشیرماهی باعث شده این سلاح در هرلحظه آماده شکافتن هر چیزی باشد که سر راهش قرار بگیرد.شمشیرماهی از روشی غیرمعمول برای بازسازی و قوی و سخت نگه‌داشتن استخوان‌هایش استفاده می‌کند.

ماهی‌های پوزه‌دار هم‌چون نیزه‌ماهی و شمشیرماهی عمده شهرت خود را مدیون برآمدگی بالای استخوان آرواره (که استخوان شاخک‌دار نیز نامیده می‌شود) هستند، زیرا این‌ شکارچیان دریازی با استفاده از این سلاح قربانی خود را گیج کرده و آن را شکار می‌کنند.

برای اینکه این استخوان قوی بماند، نه‌تنها باید بتواند در برابر نیروی بسیار زیاد مقاومت کند، بلکه حتی در شرایط آسیب‌دیدگی هم باید بتواند خود را تعمیر کند. در پستانداران این عملکرد نیازمند دو نوع سلول‌های استخوانی است: یکی برای درهم شکستن و جذب استخوان آسیب‌دیده و دیگری برای افزودن سلول‌های سالم و جدید به جای آن. این فرایند که تعمیر نامیده می‌شود، نشانه‌هایی را در استخوان به‌جا می‌گذارد که زیست‌شناسان می‌توانند آن را شناسایی کنند.

اما شمشیرماهی هیچ‌کدام از این دو نوع سلول را در استخوان‌هایش ندارد؛ و آن‌چه رون شاهار، زیست‌شناس دانشگاه یهودی اورشلیم را متعجب کرده، این است که اگر شمشیرماهی نمی‌تواند شمشیرش را بازسازی کند، این شمشیر چطور می‌تواند قدرتمند بماند و به ماهی برای شکار غذای روزانه‌اش کمک کند؟

دلقک ماهی یکی از گونه‌های ماهی از خانوادهٔ شقایق‌ماهیان (Pomacentridae) است. در حدود بیست و هشت گونه ازدلقک‌ماهی‌ ها شناسایی شده‌است. این گونه از ماهی‌ها در آب‌های شور زندگی می‌کنند. نام عمومی این ماهی دلقک ماهی یا Clownfish ( کلون فیش ) یا شقایق ماهی است . علت نامگذاری دلقک ماهی به دلیل رنگ آمیزی بدن این ماهی و علت نام گذاری شقایق ماهی به علت هم‌زیستی این ماهی با شقایق دریایی است .

جالب است که این ماهی نسبت به تنتاکولهای سمی شقایق دریایی مقاوم است . برخی دانشمندان بر این عقیده اند که موکوس ویژه ای که روی بدن این ماهی وجود دارد باعث این مقاومت می شود .

دلقک ماهی نوعی رابطه ی هم‌زیستی با شقایق دریایی دارد.دلقک ماهی نوعی ماده ی مخاطی و ناشناخته در پوست خود دارد که مانع آزاد شدن نماتوسیست های شقایق دریایی می شود.در حالی که اگر ماهی دیگری با بازوهای شقایق دریایی تماس پیدا کند،طعمه ی جانور می شود.به این ترتیب شقایق دریایی پناهگاه ماهی می شود و ماهی نیز ممکن است با حرکات خود ،آب را جابجا کند،رسوبات روی بدن شقایق دریایی را بردارد و حتی ممکن است ماهی های دیگری را اغوا کرده ،و آن ها را به دام شقایق دریایی بیندازد.بنابراین با توجه به مطالب ذکر شده دلقک ماهی برای شقایق دریایی چندان بی فایده نیست و رابطه ی آنها می تواند از نوع هم یاری باشد. این ماهی از نظر جنسی protanderous hermaphrodites می باشد . در زمان تولد همگی نر بوده و پس از بلوغ بزرگترین و غالب ترین گروه از نر به ماده تغییر جنسیت می دهد و البته دومین گروه نیز جفت مناسبی برای وی می باشد . این ماهی برای نگهداری یکی از بهترین گزینه ها بوده و تقریباً محبوبترین ماهی آکواریوم های آب شور می باشد . جهت نگهداری به دمای بین 24 تا 26 درجه سانتی گراد و ph حدود 8.4 نیاز دارد

دلقک ماهی یکی از گونه‌های ماهی از خانوادهٔ شقایق‌ماهیان (Pomacentridae) است. در حدود بیست و هشت گونه ازدلقک‌ماهی‌ ها شناسایی شده‌است. این گونه از ماهی‌ها در آب‌های شور زندگی می‌کنند. نام عمومی این ماهی دلقک ماهی یا Clownfish ( کلون فیش ) یا شقایق ماهی است . علت نامگذاری دلقک ماهی به دلیل رنگ آمیزی بدن این ماهی و علت نام گذاری شقایق ماهی به علت هم‌زیستی این ماهی با شقایق دریایی است .

جالب است که این ماهی نسبت به تنتاکولهای سمی شقایق دریایی مقاوم است . برخی دانشمندان بر این عقیده اند که موکوس ویژه ای که روی بدن این ماهی وجود دارد باعث این مقاومت می شود .

دلقک ماهی نوعی رابطه ی هم‌زیستی با شقایق دریایی دارد.دلقک ماهی نوعی ماده ی مخاطی و ناشناخته در پوست خود دارد که مانع آزاد شدن نماتوسیست های شقایق دریایی می شود.در حالی که اگر ماهی دیگری با بازوهای شقایق دریایی تماس پیدا کند،طعمه ی جانور می شود.به این ترتیب شقایق دریایی پناهگاه ماهی می شود و ماهی نیز ممکن است با حرکات خود ،آب را جابجا کند،رسوبات روی بدن شقایق دریایی را بردارد و حتی ممکن است ماهی های دیگری را اغوا کرده ،و آن ها را به دام شقایق دریایی بیندازد.بنابراین با توجه به مطالب ذکر شده دلقک ماهی برای شقایق دریایی چندان بی فایده نیست و رابطه ی آنها می تواند از نوع هم یاری باشد. این ماهی از نظر جنسی protanderous hermaphrodites می باشد . در زمان تولد همگی نر بوده و پس از بلوغ بزرگترین و غالب ترین گروه از نر به ماده تغییر جنسیت می دهد و البته دومین گروه نیز جفت مناسبی برای وی می باشد . این ماهی برای نگهداری یکی از بهترین گزینه ها بوده و تقریباً محبوبترین ماهی آکواریوم های آب شور می باشد . جهت نگهداری به دمای بین 24 تا 26 درجه سانتی گراد و ph حدود 8.4 نیاز دارد

بادکُنَک‌ماهیان که بادکنک‌ماهیان چهاردندانی و فوگل‌ماهیان (Tetraodontidae) نیز نامیده می‌شوند یکی از خانواده‌های ماهیان هستند. بادکنک‌ماهیان به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که می‌توانند به هر دو سو و حتی به عقب شنا کنند. آن‌ها در هنگام ترس و یا رویارویی با خطر بدن خود را با بلعیدن آب تا چند برابر متورم می‌کنند.

این ماهیان در آب‌های جنوبی ایران نیز زندگی می‌کنند که از رایج‌ترین گونه در ایران، گونه بادکنک‌ماهی خال‌شیری (Chelonodon patoca) است. بادکنک ‌ماهی از لحاظ آکواریومی و زینتی و بعضاً خوراکی در خاور دور دارای ارزش خوبی می‌باشند.

مصرف غذایی

روده، تخمدان و کبد این گونه از ماهی‌ها حاوی سم تترو دوتوکسین است که ۱۲۰۰ برابر کشنده‌تر از سم سیانور است. سم موجود ذر یک بادکنک‌ماهی می‌تواند جان ۳۰ نفر را بگیرد. این ماهی در ژاپن به عنوان غذایی تجملی مصرف می‌شود. برای طبخ این ماهی باید دوره‌های آموزشی طولانی‌مدتی را گذراند. این ماهی‌ها نخست توسط آشپزهای ماهر، سم‌زدایی شده و سپس به فروش می‌رسند.

بادکنک ماهی یک شکارچی شبانه است؛ در طول روز در غارها یا شکاف های کوچک استراحت کرده و با فرا رسیدن شب، فعالیت آن برای به دست آوردن غذا آغاز می شود. این ماهی به ندرت از آب های اطراف محل سکونت خود دور می شود؛ باله های کوچک و دم ضعیف بادکنک ماهی، نیروی کمی تولید می کنند اما در کنار این نقیصه، ثبات خوبی به حرکت ماهی می دهند.

در منوی غذایی بادکنک ماهی ، حلزون، خرچنگ های هرمیت، پولیپ های دریایی و ... جایگاه خاصی دارند. برخلاف باله ها، این ماهی آرواره های عضلانی و دهانی خاردار دارند و با سرعت و چابکی طعمه را ربوده و می بلعند.

به هنگام شب در دریا بسیاری از شکارچیان به خواب و استراحت مشغول می شوند اما در پوشش تاریکی گروهی وحشت آور از شکارچیان شبرو فعالیت خود را آغاز می کند.

بادکُنَک‌ماهیان که بادکنک‌ماهیان چهاردندانی و فوگل‌ماهیان (Tetraodontidae) نیز نامیده می‌شوند یکی از خانواده‌های ماهیان هستند. بادکنک‌ماهیان به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که می‌توانند به هر دو سو و حتی به عقب شنا کنند. آن‌ها در هنگام ترس و یا رویارویی با خطر بدن خود را با بلعیدن آب تا چند برابر متورم می‌کنند.

این ماهیان در آب‌های جنوبی ایران نیز زندگی می‌کنند که از رایج‌ترین گونه در ایران، گونه بادکنک‌ماهی خال‌شیری (Chelonodon patoca) است. بادکنک ‌ماهی از لحاظ آکواریومی و زینتی و بعضاً خوراکی در خاور دور دارای ارزش خوبی می‌باشند.

مصرف غذایی

روده، تخمدان و کبد این گونه از ماهی‌ها حاوی سم تترو دوتوکسین است که ۱۲۰۰ برابر کشنده‌تر از سم سیانور است. سم موجود ذر یک بادکنک‌ماهی می‌تواند جان ۳۰ نفر را بگیرد. این ماهی در ژاپن به عنوان غذایی تجملی مصرف می‌شود. برای طبخ این ماهی باید دوره‌های آموزشی طولانی‌مدتی را گذراند. این ماهی‌ها نخست توسط آشپزهای ماهر، سم‌زدایی شده و سپس به فروش می‌رسند.

بادکنک ماهی یک شکارچی شبانه است؛ در طول روز در غارها یا شکاف های کوچک استراحت کرده و با فرا رسیدن شب، فعالیت آن برای به دست آوردن غذا آغاز می شود. این ماهی به ندرت از آب های اطراف محل سکونت خود دور می شود؛ باله های کوچک و دم ضعیف بادکنک ماهی، نیروی کمی تولید می کنند اما در کنار این نقیصه، ثبات خوبی به حرکت ماهی می دهند.

در منوی غذایی بادکنک ماهی ، حلزون، خرچنگ های هرمیت، پولیپ های دریایی و ... جایگاه خاصی دارند. برخلاف باله ها، این ماهی آرواره های عضلانی و دهانی خاردار دارند و با سرعت و چابکی طعمه را ربوده و می بلعند.

به هنگام شب در دریا بسیاری از شکارچیان به خواب و استراحت مشغول می شوند اما در پوشش تاریکی گروهی وحشت آور از شکارچیان شبرو فعالیت خود را آغاز می کند.

بادکُنَک‌ماهیان که بادکنک‌ماهیان چهاردندانی و فوگل‌ماهیان (Tetraodontidae) نیز نامیده می‌شوند یکی از خانواده‌های ماهیان هستند. بادکنک‌ماهیان به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که می‌توانند به هر دو سو و حتی به عقب شنا کنند. آن‌ها در هنگام ترس و یا رویارویی با خطر بدن خود را با بلعیدن آب تا چند برابر متورم می‌کنند.

این ماهیان در آب‌های جنوبی ایران نیز زندگی می‌کنند که از رایج‌ترین گونه در ایران، گونه بادکنک‌ماهی خال‌شیری (Chelonodon patoca) است. بادکنک ماهی از لحاظ آکواریومی و زینتی و بعضاً خوراکی در خاور دور دارای ارزش خوبی می‌باشند.

مصرف غذایی

روده، تخمدان و کبد این گونه از ماهی‌ها حاوی سم تترو دوتوکسین است که ۱۲۰۰ برابر کشنده‌تر از سم سیانور است. سم موجود ذر یک بادکنک‌ ماهی می‌تواند جان ۳۰ نفر را بگیرد. این ماهی در ژاپن به عنوان غذایی تجملی مصرف می‌شود. برای طبخ این ماهی باید دوره‌های آموزشی طولانی‌مدتی را گذراند. این ماهی‌ها نخست توسط آشپزهای ماهر، سم‌زدایی شده و سپس به فروش می‌رسند.

بادکنک ماهی یک شکارچی شبانه است؛ در طول روز در غارها یا شکاف های کوچک استراحت کرده و با فرا رسیدن شب، فعالیت آن برای به دست آوردن غذا آغاز می شود. این ماهی به ندرت از آب های اطراف محل سکونت خود دور می شود؛ باله های کوچک و دم ضعیف بادکنک ماهی، نیروی کمی تولید می کنند اما در کنار این نقیصه، ثبات خوبی به حرکت ماهی می دهند.

در منوی غذایی بادکنک ماهی، حلزون، خرچنگ های هرمیت، پولیپ های دریایی و ... جایگاه خاصی دارند. برخلاف باله ها، این ماهی آرواره های عضلانی و دهانی خاردار دارند و با سرعت و چابکی طعمه را ربوده و می بلعند.

به هنگام شب در دریا بسیاری از شکارچیان به خواب و استراحت مشغول می شوند اما در پوشش تاریکی گروهی وحشت آور از شکارچیان شبرو فعالیت خود را آغاز می کند.