شبکه ما

سامانه زمین به هوای اس-۴۰۰ «پیروزی» - (Triumf) (روسی: C-400 «Триумф») نسل جدید سیستم پدافند هوایی روسیه است که توسط «مرکز طراحی الماس» (Almaz Central Design) طراحی شده و به عنوان یک بهبود از خانواده پدافند هوایی اس-۳۰۰ به‌شمار می‌رود.

اس - ۴۰۰ در سامانه نام‌گذاری در ناتو با نام اس‌آ-۲۱ (SA-21) شناخته می‌شود، این سیستم قبلاً با نام اس-۳۰۰پ‌ام‌یو-۳ (S-300PMU-3) شناخته می‌شد. این سامانه زمین به هوا قابلیت‌های سیستم‌های دیگر از سری اس-۳۰۰ را به چالش می‌کشد و برد آن حداقل دو بار بیشتر از برد ام‌آی‌ام-۱۰۴پاتریوت (MIM-104 Patriot) است.

به گفته منابع روسی و دیگر کشورها، اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به طور هم‌زمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف به طور هم‌زمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است. این هدف‌ها می‌توانند از جمله انواع هواگرد، هواپیما، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک باشند.

اس-۴۰۰ با داشتن قابلیت ۳ موشک مختلف، بسیار دوربرد ۴۰ان۶ (40N6)، دوربرد ۴۸ان۶ (48N6)، و موشک‌های با برد متوسط ۹ام۹۶ (9M96) قادر به پوشش کل عمل‌کرد مورد نیاز است. هر یک از این موشک‌ها دارای قابلیت‌های متفاوت است.

توسعهٔ سیستم اس-۴۰۰ در پایان سال ۱۹۹۰ میلادی (۱۳۶۹ خورشیدی) آغاز شد. این سیستم به طور رسمی توسط نیروی هوایی روسیه در ژانویه ۱۹۹۹ میلادی (دی ۱۳۷۷ خورشیدی) معرفی شد. در تاریخ ۱۲ فوریه ۱۹۹۹ میلادی (۲۳ بهمن ۱۳۷۷ خورشیدی)، اولین آزمایش در یار کاپوستین در آستراخان که موفقیت‌آمیز گزارش شده بود؛ انجام شد. با این نتیجه، سیستم اس-۴۰۰ برای به کار گرفته شدن بوسیلهٔ ارتش روسیه در سال ۲۰۰۱ میلادی (۱۳۷۹ خورشیدی) آماده می‌شد.

در نهایت این پروژه در فوریه سال ۲۰۰۴ میلادی (بهمن ۱۳۸۲ خورشیدی) اعلام شد. در ماه آوریل، یک موشک بالیستیک با موفقیت در یک آزمایش ره‌گیری و هدف قرار گرفت

اس-۴۰۰ قادر به تشخیص ۱۰۰ هدف به طور هم‌زمان و درگیر شدن با ۱۲ هدف به طور هم‌زمان از محدودهٔ ۴۰۰ کیلومتری است، از جملهٔ این هدف‌ها؛ هواپیما، موشک‌های کروز و موشک‌های بالستیک است.